I co dalej będzie w Polsce? Jak my będziemy żyć. Nie chcę teokracji! Chcę demokracji!Chcę, wolności, by każdy mógł powiedzieć prawdę, nawet gdyby była bolesna. I by potem uczciwie była zbadana i rozliczona. Nie chcę żyć w kraju, gdzie szerzy się przemoc, a religię wciąga się do politycznego biznesu. Myślę, że nie o taką Polskę walczyli ci, którzywalczyli w powstaniu, którzy na różnych kontynentach i w różnych bitwach oddawali za nią życie. Wielu było też torturowanycprzez gestapo i NkWD. Oni walczyli o Polskę, w której jest miejsce dla wszystkich, w której nie ma rasizmu, antysemityzmu. A dla Polaków był ważny Bóg, honor i ojczyzna, ale nie na pokaz, lecz w praktyce w życiu. Wiem, nie było i nie ma nigdzie ideału, i być nie może. Było też i zło. Ale ono, choć głośne jest w mniejszości. Dlatego choć przez ten wpis mówię nie. Mówię, że i ja jestem Polką, choć może mam inne poglądy niż niektórzy. Bo Polska nie jest tylko dla jednej grupy ludzi, lecz dla wszystkich, którzy czują się Polakami, którzy niezależnie od swoich poglądów politycznych czy wyznania kochaja Polskę. I nikt nie moze powiedzieć, że jest inaczej.
Kategorie
136 To już rok wojny.
Zanim wkleję ten wpis tutaj, drobne wyjaśnienie. Najpierw pisałam ten tekst w komentarzu w poprzednim wpisie, ale uznałam, że trzeba go umieścić tutaj. i stworzyć nowy wpis. A oto ten tekst;
I dziś rocznica wojny. 24 lutego 2022 w czwartek wybuchła wojna. Przeżyłam to wtedy bardzo. Całą noc słuchałam ukraińskiego radia i telewizji na przemian. Ale nikt nie przypuszczał wtedy, jak bardzo sytuacja się zmieni i Jak wielu zginie. A Ukraińcy i wszyscy którzy im pomagają nadal walczą. I chylę głowę przed wszystkimi, którzy oddali życie za wolność Ukrainy i naszą. Bo jak długo walczy Ukraina tak długo i my jesteśmy wolni.
2023-02-24 11:55:31
Kategorie
135 Historyczny dzień
Dziś niespodziewanie, prezydent Joe Biden przyjechał doKijowa. To pierwsza wizyta amerykańskiego prezydenta od piętnastu lat w Ukrainie na tak wysokim szczeblu rządowym. Nie chcę w tym momencie wdawać się w komentarze polityczne, choć i one odgrywają tu wielką rolę. Ta wizyta jest również ważna z moralnego punktu widzenia. Pokazuje ona bowiem, że Zachód jest z Ukrainą, Ameryka jest z Ukrainą. I nie boję się tu powiedzieć, że wszyscy ludzie dobrej woli są z Ukrainą! Dla Ukrainy jest to również bardzo smutna, choć ważna rocznica. Dziewięć lat temu zostali zabici przez berkut ludzie, którzy w rewolucji godności – jak jest nazywane to wydarzenie na Ukrainie – zginęli broniąc wolności i pokazując, że i oni chcą być w Unii europejskiej, a więc w grupie krajów wolnych i demokratycznych. Było ich wielu, którzy zginęli. Ale symbolicznie nazwani są niebiańską sotnią.
I właśnie w taki dzień, w taką rocznicę przyjeżdża amerykański prezydent, mimo wojny, by podtrzymać Ukrainę moralnie i powiedzieć, że Ameryka jest z Ukrainą aż do zwycięstwa, tak długo, jak będzie trzeba. Oczywiście pomoc w dostarczaniu broni również będzie kontynuowana. Ale właśnie to podtrzymanie i pokazanie że jesteśmy z Ukrainą jest również ważne, jak dostawa broni. Zwłaszcza że w tym tygodniu będzie już rok, jak Ukraina walczy z okupantem rosyjskim.
Już jakiś czas zastanawiam się nad tym, czy warto kontynuować tego bloga. A może go nawet usunąć, bo mam wrażenie, że moje wpisy są głupie i bezsensowne, a mój blog może nikogo nie interesuje. Talentów literackich niestety nie mam. Są tu na eltenie ludzie, którzy mają o wiele więcej do powiedzeniai robią to znacznie lepiej i ciekawiej. Kiedyś, gdy jeszcze sama mogłam podróżować mogłam poznawać wiele ciekawych miejsc, poznawać ciekawych ludzi. Teraz to się zmieniło. Dlatego pytam was, czy jest sens kontynuowania tego bloga. Ewentualnie pozostają jeszcze wspomnienia, na przykład z Ukrainy, gdzie jakiś czas mieszkałam i to był jeden z najpiękniejszych okresów w moim życiu. Ale i to się skończyło, bo rosyjscy okupanci, barbarzyńcy niszczą ten kraj łamiąc wszelkie prawa ludzkie i boskie… A może chcielibyście się coś dowiedzieć? jeśli tak można pytać w komentarzach. Bo może to mnie naprowadzi jak ewentualnie mogłabym kontynuować tego bloga.
Niedawno dowiedziałam się, że zmarł profesor Aleksander Krawczuk, wybitny filolog i znawca historii starożytnej. Czemu o tym piszę? Bo ogromne wrażenie wywarły na mnie programy telewizyjne "antyczny świat Aleksandra Krawczuka", których słuchałam w wieku 11 czy 12 lat., dość że dziś odkrywam profesora Krawczuka i jego twórczość na nowo. Warto po nią sięgać, bo pokazuje nam starożytność i to ile możemy czerpać dla nas z dzisiaj, ile możemy się od ludzi żyjących w tamtych czasach nauczyć, w bardzo wielu dziedzinach naszego życia od historii poczynając, a na demokracji kończąc. Jest to również powrót do naszej kultury, tradycji, do naszych źródeł. Bo wbrew pozorom świat antyczny ma wpływ na nasze życie o wiele większy niż moglibyśmy przypuszczać. Dlatego zachęcam do poznania twórczości Profesora Aleksandra Krawczuka.
Kategorie
131 Pierwsze tegoroczne wrażenia.
Kiedy się ten rok zaczynał, chyba każdy miał nadzieję, że będzie lepszy. I ja również miałam nadzieję. Początek jak dla mnie, niezbyt udany, bo cały czas choruję. No cóż, zdarza się. Odporność u wszystkich się zmniejszyła. I teraz te przeziębienia i grypy są paskudne, bo mogą być po nich różne komplikacje. W moim przypadku przyplątała się infekcja i mam chwilowo problem ze słuchem. Ale teraz, zaczyna się to powoli poprawiać, choć nie jest jeszcze dobrze.
Natomiast bardzo ważnym dla mnie i miłym akcentem są święta. Były inne niż zawsze: skromniejsze, może mniej radosne z powodu tej wojny, bo wtedy myślę o przyjaciołach i znajomych, którzy są na Ukrainie, ale zawsze głęboko zapadające w serce i dusze poprzez modlitwy i śpiewy cerkiewne. Dodatkowo, poprzez te święta, które są szczególnie obchodzone na Ukrainie, ludzie tam pokazują, że się nie poddają, że nie stracili swojej godności i na przekór wojnie, świętują. Może symbolicznie, ale jednak świętują. I żadenwróg nie zmusi ich do tego, by odeszli od kolędowania, nawet na froncie, gdzieś w schronach. I to jest budujące.
Kategorie