Autor: iwkan

Dziś rozpocznie się ważny dzień tak dla Polski jak i dla Ukrainy. Z oficjalną wizytą przyjeżdża prezydent Wołodymyr Zełenski. Zauważyłam, że więcej uwagi poświęcają tej wizycie polskie media niż ukraińskie. To zrozumiałe, bo kiedy trwa wojna, giną ludzie, zwłaszcza gdy giną cywilerzecz to normalna, że te sprawy muszą zająć pierwsze miejsce. Zapewne jutro wizyta będzie komentowana i w mediach ukraińskich. Ale mimo to już teraz niepokoi mnie fakt, że polski rząd chce podejmować tematykę historyczną. Wiem, że nie jest to łatwy temat, wiem również że potrzebne są wspólne rozmowy, ale czy to jest czas w tej chwili na rozpoczynanie tego typu rozmów, gdy trwa wojna? Po co zaogniać dobre stosunki w tym momencie, gdy już sprawa iukraińskiego zboża wymaga rozwiązania. I w ogóle dlaczego podejmuje się ten temat, skoro moim zdaniem zawinił brak organizacji transportu i przygotowania. A może jest też i tak, że ktoś chce zbić na tym interes, może jakaś mała grupa osób? tego się nie dowiemy nigdy. Co do polityki historycznej: są sprawy trudne, ale mimo wszystko nie mamy prawa narzucać Ukraińcom, kto jest bohaterem, a kto nie. Trwała wojna i z obu stron dochodziło do zbrodni o tym oczywiście nie wolno zapominać. Ale nie może też być tak, że cały czas przeszłość będzie rzutować na nasze stosunki w przyszłości. Czasu się nie cofnie. A dziś szczególnie potrzebna jest jedność i wspólne działanie. Już dość podziału jest między nami i szkoda by było, gdyby tworzyły się nowe. Tym bardziej, że ludzie chcą żyć w spokoju i utrzymywać normalne stosunki. I żadna interpretacja narzucona przez jedną partię nie może tego zniszczyć. Już dość jest przemocy, nienawiści, hejtu, rasizmu, antysemityzmu i ksenofobii. Starajmy się najpierw, rozwiązywać problemy, budować na tym co nas łączy, wzmacniać sojusze, a dopiero wtedy, gdy będzie zrozumienie i zaufanie z obu stron, można rozmawiać na tematy trudne. Może jestem naiwna, może nie każdy się ze mną zgodzi, ale jedno wiem, im bardziej jesteśmy zjednoczeni, tym jesteśmy silniejsi i tym bardziej możemy przeciwstawić się dyktaturze i tyranii, bo w jedności siła. I tylko wspólnie, z naszą pomocą Ukraina może zwyciężyć. A zwycięstwo Ukrainy będzie również naszym zwycięstwem i ochroną demokracji.

Aż słów brak! Jak można było dopuścićdo tego, żeby kraj agresor, którego przywódca powinien być aresztowany jako zbrodniarz wojenny ma być odpowiedzialny za międzynarodowe bezpieczeństwo? Przecież w tym samym czasie atakowana jest Ukraina, giną cywile, dzieci kobiety, a na dodatek Rosja chce rozmieszczać broń jądrową na Białorusi, która jest niepodległa tylko na papierze, a Łukaszenka, niczym pies, jest gotowy na każde skinienie Putina, "swojego pana" i na wszystko się godzi. Nasuwa mi się gorzka refleksja: jeśli sytuacja dotyczyłaby innego państwa takiego jak Francja czy Niemcy, również by na to pozwolono? I czy Rosja nadal sprawowałaby wtedy przewodnictwo w Radzie bezpieczeństwa ONZ?

Zanim wkleję ten wpis tutaj, drobne wyjaśnienie. Najpierw pisałam ten tekst w komentarzu w poprzednim wpisie, ale uznałam, że trzeba go umieścić tutaj. i stworzyć nowy wpis. A oto ten tekst;

I dziś rocznica wojny. 24 lutego 2022 w czwartek wybuchła wojna. Przeżyłam to wtedy bardzo. Całą noc słuchałam ukraińskiego radia i telewizji na przemian. Ale nikt nie przypuszczał wtedy, jak bardzo sytuacja się zmieni i Jak wielu zginie. A Ukraińcy i wszyscy którzy im pomagają nadal walczą. I chylę głowę przed wszystkimi, którzy oddali życie za wolność Ukrainy i naszą. Bo jak długo walczy Ukraina tak długo i my jesteśmy wolni.

2023-02-24 11:55:31

Dziś niespodziewanie, prezydent Joe Biden przyjechał doKijowa. To pierwsza wizyta amerykańskiego prezydenta od piętnastu lat w Ukrainie na tak wysokim szczeblu rządowym. Nie chcę w tym momencie wdawać się w komentarze polityczne, choć i one odgrywają tu wielką rolę. Ta wizyta jest również ważna z moralnego punktu widzenia. Pokazuje ona bowiem, że Zachód jest z Ukrainą, Ameryka jest z Ukrainą. I nie boję się tu powiedzieć, że wszyscy ludzie dobrej woli są z Ukrainą! Dla Ukrainy jest to również bardzo smutna, choć ważna rocznica. Dziewięć lat temu zostali zabici przez berkut ludzie, którzy w rewolucji godności – jak jest nazywane to wydarzenie na Ukrainie – zginęli broniąc wolności i pokazując, że i oni chcą być w Unii europejskiej, a więc w grupie krajów wolnych i demokratycznych. Było ich wielu, którzy zginęli. Ale symbolicznie nazwani są niebiańską sotnią.
I właśnie w taki dzień, w taką rocznicę przyjeżdża amerykański prezydent, mimo wojny, by podtrzymać Ukrainę moralnie i powiedzieć, że Ameryka jest z Ukrainą aż do zwycięstwa, tak długo, jak będzie trzeba. Oczywiście pomoc w dostarczaniu broni również będzie kontynuowana. Ale właśnie to podtrzymanie i pokazanie że jesteśmy z Ukrainą jest również ważne, jak dostawa broni. Zwłaszcza że w tym tygodniu będzie już rok, jak Ukraina walczy z okupantem rosyjskim.