143 Wielkanoc i życzenia

I już powoli zbliżają się święta wielkanocne. A ja jakoś wcale tego nie odczuwam. A pamiętam, że jeszcze tak niedawno czekałam na każde święta, czy Boże Narodzenie, czy właśnie Wielkanoc. Jaka ta radość była szczera. A teraz? Chyba za dużo trosk, smutku zmartwień. Bo najpierw, utrata poczucia bezpieczeństwa z racji tego, że nie ma się swojego miejsca. Owszem, wynajmuję mieszkanie, ale zawsze gdzieś tam w podświadomości masz, że w każdej chwili właściciel może podziękować, da ci czas zgodnie z umową na znalezienie mieszkania i szukaj dalej. Następna rzecz, to drożyzna, świadomość, że trzeba wszystko opłacić, leki a potem skromne jedzenie, nie myślisz nawet o jakimś świątecznym, bo za prąd trzeba więcej zapłacić, pewnie tylko jakiś żurek jajko tradycyjne skromne święcone i to wszystko. Na świecie sytuacja niespokojna, choćbyś nie wiem jak chciała, nie jest ci to obojętne. Masz poczucie, że to cię przygniata, że chciałabyś się zamkknąć odizolować od hejtu, nienawiści, tego braku poczucia bezpieczeństwa, ale tak się nie da. Trzeba żyć między ludźmi. Tak więc to wszystko odbiera tą szczerą radość z przeżywania świąt. Wiem, nie jest to dobre, bo jako osoba wierząca, powinnam je duchowo przeżyć, ale jakoś nie mam siły. Dlatego przynajmniej chcę życzyć wam radosnego świętowania, takiego szczerego, by choć na chwilę zapomnieć o tych wszystkich troskach. Ja oczywiście też sobie tego życzę, choć nie jest to łatwe.